29 Şubat 2012 Çarşamba

bir zamanlar cok sert bir kızdım derler ya erkek gibi kız heh işte tam öyle..aşk mesk bos işler bilmem öyle seyler benim hayatımda hiç olmamıstı yani olmasını istemedim  hiç sacma geliyordu cünkü ya da asık olacak zamanı bulamadım..her sene her dakika  bişeylerle sınandım çünkü .. 17 yasıma kadar hayat cok güzeldi toz pembeydi attıgım adımda selam vereceğim bir insan muhakkak olurdu hatta bazen yorulurdum artık etrafım okadar kalabalıltı ki çok arkadasım vardı..hep sevilen bir insan oldum öğretmenlerimin gözdesi oldum sınıfımın hep en popüleriydim yüzüme bakan insna okdara coktu ki tabiki arkamdan konusanda bi okadar..tabi ozaman tek sorunlar bunlardı o sunu demiş bu bunu demiş..kimseye nefret beslemedim hiç nefret etmem için cok cabalasalarda ..nefrette bir duygu ona bile layık görmedim ki.. insan canlısıyınmdır aslında hemen kaynasırım cok severim sevince ama cok severim işte o yıllar lise dönemi özellikle cok canımı yaktılar aptal gibi defalarca sans verdim canımı yakanlara ama seonra bi dostum vardı cok güvendim ona cok deger verdim öyle bi vurdu ki o son oldu..bitti öldü güven o günden sonra silebilmeyi ögrendim ..evet hala cok sıcakkanlıyım cok da deger veririm cok severim ama artık bi kere silince tamam asla gri dönüşü yok bittimi biter ! lakin bitti diyene kadar agzıma ediyo cektiğim acılar.. 17 yasımdan sonra öğrendim arkadasından darbe yemekten cok daha büyük acıların oldugunu..annem babam ve en degerlim abimdi.. lanet bi illet küçüçük bi mikrop berbat bi tümor aldı abimi benden ..küçüktü ama cok canını yaktı  o illet ..en son ben ankarayı kazandım abim sadece kazandıgımı duydu yogun bakıma girmeden bi gün önce ..sonra hasta yatagında yanına cagırdı beni cıkmayan sesiyle görmeyen gözüyle ..lanet tümör konusma görme yemek yeme gbii özelliklerini abimden...sonra elimi tuttu kalangune az gücüyle sımsıkı sıktı '' bak abim ben bugüne kadar kimsenin bacısına namusuna kızına yan gözle bakmadım kimseyide bacıma yan gözle baktırmam surdan bi cıkayım yanlız bırakmıyacagım seni dedi..son konusmamız oldu o ..aksamına alıp götürdüler yogun bakıma yanına almadılar bi kaç gün beni dayanamam diye cok diretteim görücem abimi diye  sonra zar zor girdim yogun bakıma yanına cıplak yatırmıslar üstüne ince bi çarsaf örtmüşler eliyle işaret etti üstümü ört diye hemsireler var içi içini yiyordu eminim günah mahrem diye..o halinde bile .. 1.83 boyundaki yürüyünce taa uzaktan belli olacak vücüdü 30 klo kalmıs küçük bi cocuk gibi  eliyle karsını gösterdi acım diyegözünden yaslar süzüldü.. silemedim bile yüragim kaldırmadı kaçtım cıktım cıkar cıkmaz da yerde buldum kendimi gözümü actıgımdada aglıyordum bagırarak abime ne oldu diiye..okul kaydımın günüydü ankaraya gelmek zorundaydık ama ya biz gelince abim.. ama kaydında bi günü var..babamla 1 günde gelip giıttik ankaraya kayıt için.. sonra ben okul için gelmek zorunda kaldım elimde 2 valiz sırtımca gitarım ve cantam bi basıma antepten ankaraya mecburdum annemin içi gitti tek gidiyoru diye ama abim her an.. bırakamadı onuküçüklükten beri ankara diye aglardım ben ankarada okıcam her yerde ankara yazardı ..geldim sonunda ama geldiğimin 3 cü günü abimi aldı benden ..bitti hayat ondan sonra hiç toparlayamdım kendimi1 sene yorgan altında yasadım ne okul ne bişey umrumda deildi ..sonra baktım gidişat iyi değil tek olmuyor..diğer baime sarılıym dedim Yunus abime ..artık o bana daha bi yakındı daha bir abiydi canıma candı abim olamaz kimse ama Yunus abim vardı işte..sonra Yunus abim sayesind ebi cok insan tanıdıdım cok iyi insnalar arasından beni sasırtmayıp dökülen oldu elbet ama cok saglam insanlar tanıdım..içlernden birine asık bile oldum..ben asık oldum.. o sert erkek gibi kız giitt  benim bile bazen sasgınlıkla baktıgımbi kız geldi..gönlüme ask geldi cünkü.. sevdim cok sevdim aklımın ermediği kadar cok sevdim ..sevildimde ama sevgim kadar deil.. bi zaman kayıp ta gitti ellerimden sabır cekip dua ettim bolca ediyorumda hala .. ama emeğimin sevğimin karsılıgında gördüğüm muamele canımı o kadar yakıyor ki..  bazen dayanamayacagımı düşünüyorum  kalbim dayanmıyor hasrete.. bi zamanlar sevgilisini anlatım aglayan kızları dinlerken of bi sussa artık baska derdi tasası yok derdim.. aynı noktadayım..anladım ki her acı baska ask acısı bambaskaymıs hepsine bi şekilde teselli var ama buna yok..sabır ediyorm..bediüzaaman hz.nın deidği gibi sevdası cok olanın imtahanı agır olurmus..sabrıma cevap verecek insallah rabbim.. şimdi okadar doldum ki bi kaç cümle yazayım derken dolmus tasmıs yazdıklarım..yüreğim gibi.. sorumlu oldugum bi ailem emanetim olan 2 yetimim var direnc ve sabır istiyorum rabbimden...her sey sevdiğimle güzel sevdiğimle berabe rhayatıda gerei istiyorum rabbimden.. bu kadar işte devam etsem neler sıgar bu raya ama simdilik efser susmalı..

27 Şubat 2012 Pazartesi

yürüdüğün yolda, dinlediğin sarkıda, giydiğin kıyafette aklına gelebilecek her seyde bir parca varsa ondan, yüzün sadece ona dönükse , O'ndan sadece onu istiyorsan , gözlerin sadece ona doluyorsa ve sadece onunda dökülüyorsa bir bir yasların , sırf etrafındakiler üzülmesin diye yalandan gülüyorsan ,canın feci yanarken kimse anlamıyorsa sende çekiyorsun cektiğim acıyı..nasıldır bilir misin bütün her seyini herşeyinin üstüne kurduktan sonra her şeyinin ellerinden öylece kayıp gitmesi ? hiç bir şey yapamamak nasıl acıtır insanı göz göre göre yok oluşu izlemek ,yokolmasına müsade etmek,müsade ettiğine vagectiğine ikna olmak ..canı yanar insansın canımın yandıgı gibi..sadece canım'a yanar canım..içim alev alev, özlem desen tarifi imkansız sekilde cok ..gelir belki duadan baska care yok ...ve derken gelir..geldi bile.. gelsin..hiç gitmesin ..hiç gitme..hiç bitmesin..O'nunla olmanın mutluluğunun tarifi yok O'nun yarattıgınla olmaksa işte onu anlatmak imkansız O'nun yarattığına dolu dizgin kalbim , öyle oldugunu bilmek de yetiyor yetmesede yetiyor..